ในวัฒนธรรมไทยที่มีการเล่นไพ่ได้เรื้อรังหลายพันปี ปัจจุบันมีไพ่ที่เป็นที่รู้จักกันดีและมีชื่อเรียกในภาษาไทย 1 ตัวก็คือ "โป๊กเกอร์" ในภาษาไทย ส่วนชื่อภาษาอังกฤษที่ใช้เรียกไพ่ชนิดนี้คือ "Poker" ซึ่งอ้างอิงความเป็นมาและวัฒนธรรมจากชาติตะวันตกที่ก่อตั้งและส่งเสริมเกมไพ่. โป๊กเกอร์เป็นหนึ่งในเกมไพ่ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโลก มันเป็นเกมที่ผู้เล่นต้องใช้กลยุทธ์, ความคิดริเริ่ม, และทักษะในการจัดการเงินทุน. สำหรับไทย, โป๊กเกอร์ยังเป็นศิลปะ, การประลอง, และวิถีแห่งความสนุกสนาน. ผู้เล่นไทยมักจะรู้จักโป๊กเกอร์ด้วยสำนวนที่ถูกยืมมาจากภาษาอังกฤษ. ความหมายหลักของ 'Poker Term' คือ "Chip and a Chair" หรือ "หนึ่งชุดเงินเป็นปาล์ม, อีกหนึ่งเป็นเก้าอี้ที่เหลืออยู่" นั้นมีที่มาจากการเล่นโป๊กเกอร์ที่สนาม. สำนวนนี้ใช้เพื่ออธิบายว่าการยืนหยัดอยู่ในเกมสามารถทำให้กลับมาเล่นได้อีกครั้ง เพียงแค่มีเงินเล็กน้อยเพียงพอที่จะต่อตัวเล่น. ในบริบทนี้ 'Pots' หมายถึงชุดเงินที่ผู้ชนะในเกมชนะมา. นอกจากนี้โป๊กเกอร์ยังเกี่ยวข้องกับเงินที่จัดสรรเพื่อใช้ในการจัดการเกม. ส่วนหนึ่งเป็นค่าใช้จ่ายสำหรับโต๊ะและเก้าอี้, และอีกส่วนหนึ่งเป็นค่าใช้จ่ายสำหรับชุดไพ่และปาล์ม. ในบางเกม, ปาล์มไม่ได้จัดเป็นส่วนหนึ่งของชุดเงินที่ได้รับและไม่สามารถนำกลับบ้านได้ แต่ในเกมอื่นๆ แพ็คเกมอาจมีปาล์มราคาปานกลางเพิ่มเติมที่ผู้ชนะได้รับการชื่นชมเป็นรางวัล. ในเกมโป๊กเกอร์ที่เล่นในบ้าน, อาจมีการใช้ 'Kitty' เป็นคำเรียกในภาษาไทยแทน. 'Kitty' คือชุดเงินที่ผู้ชนะในเกมได้รับเป็นรางวัล. เป็นการแสดงออกถึงความสนุกสนานในการเล่นและความหวังว่าจะได้รับปาล์มราคาสูงต่อไปในเกม. "โป๊กเกอร์" ในภาษาไทยมีความหมายที่เน้นความสำคัญของการมีอำนาจในการเข้าถึงและเล่นเกม, โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ที่ผู้เล่นมีสินทรัพย์น้อย. มันบอกเล่าถึงหลักการของเกมที่ผู้เล่นไม่สามารถทิ้งโอกาสในการกลับมาได้. และในท้ายที่สุด, "โป๊กเกอร์" เป็นทั้งศิลปะและความท้าทายที่ให้ความบันเทิงแก่ผู้เล่นไทย.