การเล่นป๊อกเกอร์ในวัฒนธรรมไทยมีประวัติยาวนานและได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมเก่าแก่ที่มีการเล่นเครื่องมือการพนันต่างๆ ได้แก่ ป๊อกเกอร์, แบงก์กิ้ง และอื่นๆ ป๊อกเกอร์เป็นสำรับที่นิยมในหมู่ผู้เล่นพนัน และในวัฒนธรรมไทย ป๊อกเกอร์มีชื่อท้องถิ่นที่มีความสำคัญเช่น "Poker: โป๊กเกอร์" โดยมีการใช้ภาษาท้องถิ่นและความเชื่อของท้องถิ่นในการเล่นเกม หนึ่งในพหุนามที่โดดเด่นคือ "Dragon Hand" ซึ่งเป็นหางานที่มีชื่อเสียงและเป็นที่นิยมอย่างมากในหมู่ผู้เล่นป๊อกเกอร์ในไทย มีความเชื่อว่า "Dragon Hand" เป็นสำรับที่โชคดีและสามารถกำจัดผู้เล่นอื่นๆ ได้ นอกจากนี้ยังมีความเชื่อเกี่ยวกับ "Lucky Dragon" และ "Favorite Chinese hand" ที่รู้จักกันในวัฒนธรรมไทย ประเภทของป๊อกเกอร์ที่ได้รับความนิยมในไทย ได้แก่ "Cap Game" ซึ่งใช้ข้อจำกัดในการเสิร์ฟ และ "Card Dead" ซึ่งหมายถึงสถานการณ์ที่สั้นเกินไป หรือ "Poker Terms & Slang" ที่มีชื่อเสียง ได้แก่ "Dead Man's Hand" ซึ่งมีลักษณะเป็นไพ่รูปหัวขวาน และ "Bullet" ที่มีลักษณะเป็นไพ่ที่มีพรรณไม้ที่แข็งแรงและมีต้นไม้ที่ดำ ในไทยมีการเล่นป๊อกเกอร์ในโหมดที่แตกต่างกัน ทั้งโหมดที่ใช้ป๊อกเกอร์เต็มสำรับ และโหมดที่ใช้ป๊อกเกอร์สั้น นอกจากนี้ยังมีการเล่นในโหมดที่เรียกว่า "Dragon Highlander" ซึ่งเป็นการเล่นป๊อกเกอร์ที่เป็นเอกลักษณ์และมีลักษณะเฉพาะของไทย การเรียนรู้และเข้าใจประเภทต่างๆ ของป๊อกเกอร์ในไทยเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับผู้เล่นที่ต้องการปรับตัวเข้ากับวัฒนธรรมไทย การทำความเข้าใจความหมายและทฤษฎีของสำรับป๊อกเกอร์และการเล่นป๊อกเกอร์โดยใช้ภาษาท้องถิ่นจะช่วยให้ผู้เล่นเข้าถึงวัฒนธรรมไทยได้ดียิ่งขึ้น นอกจากนี้ยังสามารถเพิ่มความสนุกและความท้าทายให้กับการเล่นป๊อกเกอร์ได้มากขึ้น คำสำคัญในบทความนี้คือ: Dragon Hand, Poker term, Thai culture, card nicknames, Cap Game, Card Dead, Dragon Highlander, Magic: the Gathering.